Iemand negeert jou. Heel vervelend, alsof je niet bestaat! En eigenlijk ga je liever het gesprek aan. Maar de ander kiest ervoor en begroet jou zelfs niet eens wanneer jullie elkaar ontmoeten.

Vanuit een bepaald perspectief ben je er oké mee en accepteer je de situatie zoals deze is. Maar waarom blijf je er zo in hangen? Waarom voel je je veel meer geraakt dan je zou willen? Blijf je er zo mee bezig en kan je er enorm verdrietig van zijn. Uiteraard is dat helemaal oké en misschien zit er meer onder.
Natuurlijk gebeurt er veel in zo’n interactie wanneer je genegeerd wordt. Wanneer je het moeilijk kan loslaten is er vaak ook iets anders in jou dat getriggerd wordt. Ik zit met mijn cliënt in een coachsessie die dit probleem naar voren brengt en samen gaan we via haar onderbewuste terug in de tijd. We gaan naar plekken waar het beperkte verstand niet kan komen.
Er ontstaat een beeld op het schoolplein, ze is 11 jaar oud. Die hele dag wordt ze bewust genegeerd door alle meiden, zonder te weten waarom. Slechts één dag, maar met een nasleep en een intense ervaring van genegeerd worden en afwijzing. Als volwassene besefte ze niet dat het zoveel impact had, maar dat gevoel zit nog steeds bij haar.
En dan reizen we verder terug in de tijd naar dat beeld waar het gevoel is ontstaan. Ze was slechts twee jaar oud en werd weggebracht naar opa en oma voor wel twee maanden. Haar ouders konden haar op dat moment even niet bij zich hebben door problemen die zich tussen hen voordeden. Het wegbrengen door haar ouders heeft een heel onprettig gevoel van afwijzing bij haar achtergelaten. Ze voelde zich losgekoppeld van haar vader en moeder, en zelfs toen ze haar kwamen halen voelde ze niet zich te kunnen verbinden. Mama waar ben je met je hoofd? Hier ben ik.
Terwijl mijn cliënt nu bij mij op de stoel zit, voelt ze intens verdriet en komen de tranen. We gaan dit gevoel transformeren, dat ze al die jaren heeft vastgehouden. We trekken het ontstaan ervan er met wortel en al uit. Ze lucht haar hart en vergeeft haar ouders en zichzelf. Liefde begint weer te stromen.

Degene die haar nu op dit moment negeert, dat voelt nu luchtiger aan. Ze keurt zijn gedrag niet goed, maar kan zelf weer rustig blijven. Het vreselijk nare gevoel is verdwenen. Ze kan weer in verbinding blijven met zichzelf en het gedrag van een ander laat ze bij die ander. Nu kan ze nog steeds kijken of er wel een gesprek mogelijk is, maar het beheerst haar niet meer zo. Ook is er een belangrijk deel in haar aangekeken en dat is bevrijdend.